#بسم_رب_المهدی/امام شناسی

راههای_کسب_رضایت امام عصر

بخش چهارم
۴ – حزن اندوه در فراق حضرت‏
سدیر صیرفى گفت :
من و مفضّل بن عمر و ابو بصیر و ابان بن تغلب به حضور امام جعفر صادق علیه السّلام شرفیاب شدیم .
دیدیم حضرت روى زمین نشسته و عبائى بى‏یقه پوشیده ، که آستین هایش کوتاه بود ،

و در آن حال مانند پدر فرزند مرده جگر سوخته گریه می‌کرد و آثار حزن از رخسار مبارکش پیدا بود

به طورى که رنگش تغییر کرده بود و در حالى که کاسه چشمش پر از اشک بود، می فرمود :

اى آقاى من !
غیبت تو خواب را از من ربوده و لباس صبر بر تنم تنگ نموده و آرامش جانم را سلب کرده !.

اى آقاى من !
غیبت تو مصائب مرا به اندوه ابدى که یکى بعد از دیگرى از ما را می‌رباید ، و جمع ما را بهم می‌زند، کشانده است .
من با شک چشم و ناله ‏هاى سینه ‏ام که از مصائب و بلاهاى گذشته دارم نمى‏نگرم ؛ جز این که در نظرم بزرگتر و بدتر از آنها مجسم می‌گردد . ‏

وقتی امام صادق علیه السلام این چنین در فراق حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف ، این چنین ناله می‌زند و اشک می‌ریزد ،

تکلیف من و شما روشن است !
( کمال الدین ، ص ۳۵۲ و بحار الأنوار ، ج۵۱ ، ص۲۱۹ ، ح‏۹ .)
***********
با مباحث مهدویت با ما همراه باشید
******
اگر یک نفر را به اووصل کردی
برای سپاهش تو سردارویاری

تدوین : خدیجه تاج بخشیان