ببخش آقا!

چه غافل شدیم از اینکه همیشه بیادمان هستی

و حتی لحظه ای ما را به حال خودمان رها نکرده ای.

این دعاهای بی رمق و گاهی کم گذاشتن برای شما را می گویم!

همه را به حساب کوچکیمان بگذار و به بزرگیت ببخش.

نکند از ما دلگیر شوی! تو را از دست دهیم چه کنیم؟!

آخر همه ی دارو ندارما دوست داشتن شماست.

فدای تو!

کودک درونم می گوید: شما را 10 تا دوست دارد...

و تو بهتر،از عمق علاقه اش باخبری.

دعا می کنم خدا هرچه زودتر تو را به ما برساند.

دیر نکنی آقا....منتظریم..